KORKULUK

Bakıyorum geriye yaslanıp, sanki hayatımı seyredebilecekmişim gibi. Geriye yaslanıp bakmak basit bir hareket belki bir çoğumuz için, ama benim için bir devrim. Çalışmak dışındakı tüm seçeneklerin tembellik diye nitelendirildiği Sanayi devriminin artıklarıyız.  "Netekim"in felsefe sayıldığı bir okuldan mezun olduk....falan filan. Bu yüzden arkama yaslanıp bakmak aslında ayağı kalkıp direnmekten daha fazla direnç göstermektir benim hayatımda kendime karşı. Çok çalıştığım falan zannetmeyin sakın, daha çok sistemde kamufle olup çok çalışıyormuş gibi görünüyorduk aslında. Burda birilerinin gözlerini boyamaktan kocaman 12 ciltlik resimli roman çıkardı. Ama işte öyle öyle devam etti gitti hayat. Zaman aslında akmıyordu, durgundu, göl gibi sıvı ve hareketli ama gitmiyordu, dün ve bugün ve yarın birlikteydi, zaman zaman karışıyordu ama asla akıp gitmiyordu. Oysa şimdi arkama yaslandığımda dün neler olduğunu hatırlamaya çalışmıyorum yarın ne olacak diye de düşünmüyorum.

Yaratanla Sohbet Bir türlü söylemiyorsun, dilinde dolaştırıp duruyorsun...nasıl anlamamı bekliyorsun ki?  Bitirene kadar lafını, zaman  her şeyi değiştiriyor.  Anlamı kalmıyor ki. Zamanında söylenmediyse sonradan nasıl anlamı olsun ki;  diyordum  ...ama...yanıldım sende.  Kekeme olan dilin değil, aklımmış meğer. Her şey olup bittikten sonra sonucun sonucu varmış şimdi anlıyorum.